Het verhaal achter onze zoektocht naar een Tiny House

De zoektocht naar onze Tiny House

Wij wonen sinds juni 2024 jaar in een Tiny House. Een droom die we al jaren hadden, die hiermee in vervulling is gegaan. Oorspronkelijk is het idee voor Disconnected Cabins zelfs ontstaan uit onze voorliefde voor Tiny Houses. Het is een hele lange zoektocht geweest, waarbij vooral het op een rijtje krijgen van alle wensen en behoeftes lang duurde. We vertellen je graag alles over onze zoektocht naar onze Tiny House! Ben je op zoek naar puur praktische informatie voor het vinden van een Tiny House? Bekijk dan deze blog over informatie en tips voor het vinden van jouw Tiny House.

Onze liefde voor natuur

In 2020 vonden we onze gemeenschappelijke interesse in de natuur, avontuur en klein wonen, toen we Cabiner ontdekten. Na een wandeling van 7 km door de bossen van Drenthe kwamen we aan bij de Cabiner, een kleine cabin midden in het bos, zonder stromend water of elektriciteit. We zouden daar voor 2 nachten verblijven en werden verrast door de stilte en het leven in de natuur. En tegelijk beseften we dat in die kleine ruimte (16 m2) vrijwel alles zat wat we nodig hadden om te leven. Er is een keuken, een eettafel, een luie stoel, een tweepersoonsbed, een wc en aparte douche, en er is zelfs een vide waar een tweede tweepersoonsbed ligt. We fantaseerden over een opklapbaar bed, waaruit je daarna een bureau kon uitklappen, zodat je leefruimte overdag groter kon zijn en je een werkplek zou hebben. Een paar extra kasten in de muur en het bed boven zou een opbergplek worden. We zagen het al bijna voor ons!

Toen we er dieper indoken en er realistisch over gingen nadenken, misten we toch al snel ruimte in onze berekening: Waar laten we onze bordspelletjes? En er moet wel een tweede luie stoel zijn, waar komt die te staan? En misschien moet er toch iets meer kastruimte zijn voor kleding en de stofzuiger.

Wat is realistisch?

Niet veel later bezochten we de Goudvink, ook in Drenthe. Dat was de eerste Tiny House waar we overnachtten, waar we het écht zagen zitten om te wonen. Die was iets groter: de woning is een kubus van zo’n 5x5x5 meter. Beneden zijn er 2 kleine (slaap)kamers, een open keukentje in de hal, een ruime badkamer en een trap naar boven (met onder de trap een hele vernuftige opbergplek!). De bovenverdieping heeft twee halve etages, waarvan een als eetkamer wordt gebruikt en de ander als zithoek. Om in te wonen zouden er wat extra kasten nodig zijn, maar door de twee kamers beneden is er gelijk veel ruimte om een afgezonderde werk/lees/studeerkamer te maken los van de slaapkamer. Toen we dat huis van minder dan 50m2 hadden gezien wisten we het: Tiny leven is voor ons mogelijk, rekening houdend met onze behoeftes in het leven.

Wensen & behoeftes

Vanaf dat moment hadden we het er vaak over. We zochten veel informatie bij elkaar en stelden elkaar veel vragen. Om die vragen en informatie te lezen schreven we een andere blog: Informatie en tips voor het vinden van jouw Tiny House.

Door elkaar veel vragen te stellen leerden we elkaars (en onze eigen) behoeftes steeds beter kennen. Hoe meer we wisten, hoe beter we gericht konden gaan zoeken. We hadden veel wensen, waardoor het redelijk ingewikkeld was om iets te vinden. Onze target-area was een groot deel van Noord-Holland, Zuid-Holland, Flevoland, Utrecht, een deel van Noord-Brabant en een deel van Gelderland, dus enigszins centraal in het land. Een van onze behoeftes was dat we vanuit ons huis zo de natuur in konden lopen. 

De tijd geven

Het duurde een tijd voordat we zelf een goed beeld hadden van wat we wilden, en ook klaar waren om ons toenmalige huis te verlaten. Die behoefte kwam niet tegelijkertijd: Yara vond het nog hartstikke leuk om in Utrecht te wonen (waar ze pas 2 jaar woonde), terwijl Sjoerd al wel toe was aan een nieuwe plek. Het hielp ons om er veel met vrienden en kennissen over te praten, enerzijds om meer in het gevoel te groeien om te verhuizen en onze eigen behoeften goed te formuleren en anderzijds om tips te verzamelen voor het zoeken naar een Tiny House. De eerste Tiny House die wij mochten bezichtigen kwam dan ook via een kennis.

De eerste Tiny House die we bezochten

Die Tiny House was er een op wielen en was 18m2 groot. Hij stond samen met zo’n 7 andere Tiny Houses op een stuk land dat door de gemeente Katwijk aan Zee was vrijgegeven voor een periode van 10 jaar, waarvan nu zo’n 6 jaren waren verstreken. De Tiny Houses waren daar als een proefproject neergezet zolang het land niet een nieuwe bestemming had. Binnen de community met de Tiny Houses werd er gezamenlijk gezorgd voor de tuin, het verbouwen van de groenten, de kippen, gezamenlijk onderhoud en was er ook geregeld een soort open dag, waarbij iedereen van buiten de community een kijkje kon komen nemen en gevoel kon krijgen bij Tiny wonen.

Eerste ervaring, voor- en nadelen

Er waren dingen die ons heel erg inspireerde, maar er waren ook zeker dingen die ons tegen stonden. We vonden het huisje zelf heel uniek en gek genoeg ruimtelijk aanvoelen. De efficiëntie van de indeling was inspirerend. Hoewel het in de community erg gezellig aanvoelde, deinsden we toch wat terug van het feit dat we elke paar weken verplicht waren een (halve) dag aan de gezamenlijke ruimte te besteden. Ook vonden we het heel knap dat de vorige eigenaar er als stel + baby anderhalf jaar lang had gewoond, terwijl wij gelijk een extra ruimte in het huisje zouden missen voor thuiswerken of een leeshoekje. Het derde wat ons tegenstond was dat de kavel nog maar +- 4 jaar lang beschikbaar was. Daarna zouden we dus een huis (op wielen) hebben, maar zouden we op zoek moeten naar een stuk grond om die op te kunnen plaatsen. Die onzekerheid zagen we voor nu (met onze eerste Tiny House) nog niet zitten.

Verder zoeken

Dus zochten we verder. Op Funda konden we heel specifiek onze wensen invoeren, maar we merkten dat daar vaak niet veel interessants uit kwam. We zochten bijvoorbeeld naar naar lege kavels van minstens 200m2, met bouwvergunning (we hadden ondertussen gehoord dat het verkrijgen van een bouwvergunning niet makkelijk was, dus wilden we ons daar voor nu niet aan wagen), en kleine, vrijstaande huizen op een groot stuk grond. 

Een volgende bezichtiging, een bungalow

We bezochten een bungalow op een voormalig vakantiepark, waar nu bewoning was toegestaan. Die bungalow was bijna volledig vervallen, maar de kavel was prachtig en we liepen binnen 5 minuten de zandverstuiving op. We hadden het er over om het te kopen, de bungalow volledig te slopen en er zelf een Tiny House op te zetten, zelf ontworpen of kant-en-klaar. Maar er waren twee nieuwe onderwerpen waar we nog niet over hadden gedacht, waar we toch tegenaan liepen: Er was vrijwel geen openbaar vervoer naar deze plek, wat we toch wel fijn vinden om als (milieuvriendelijke) optie te hebben, en ook lag de snelweg heel dicht langs het vakantiepark, waardoor we constant de ruis van autobanden op het asfalt hoorden… In een Tiny House leef je toch ook echt voor de buitenruimte, en de verbinding met de natuur… En buiten zitten in je rustgevende tuin, met een constante ruis van auto’s in je oren, dat zagen we toch niet helemaal voor ons. Dus 2 wensen rijker ging de zoektocht verder: geen snelweg, wel openbaar vervoer.

De Tiny House waar we van droomden

We zochten verder en verfijnden onze zoektocht wederom. We hebben zelfs meerdere keren kriskras door het land gereden om buurten en gemeentes te bekijken. Flevoland vonden we te kaal en te plat, waardoor we heel Flevoland wegstreepten. En toen kwam er via Funda een Tiny House in Almere-Oosterwold beschikbaar die aan vrijwel al onze eisen voldeed. Hoewel we wisten dat Flevoland niet meer op onze radar stond, wilden we de Tiny House toch even bekijken om nieuwe kennis op te doen. Toen we er waren werden we eigenlijk overrompeld door hoe leuk het was. Een enorme kavel (504m2, de tuin was overwoekerd met bloeiend gras en riet dus daar moest veel aan gebeuren!), een Tiny House van 25m2 met 48 zonnepanelen op het dak in een rustige buurt met andere kleine/eco huizen. De Tiny House was nog geen 5 jaar oud en voelde nog redelijk als nieuw aan. Het enige waar we aan twijfelden was de omgeving: was er genoeg natuur in de buurt?

De omgeving ontdekken

Een paar dagen na de bezichtiging reden we terug naar de buurt, om eens een flinke wandeling in de omgeving te gaan maken. Onze conclusie was dat er zo veel rust in deze omgeving was en genoeg bossen om een stevige wandeling te maken. We zagen het wel zitten! Veel van onze wensen werden hiermee vervuld. En toch hebben we ook veel van onze behoeftes moeten loslaten. We hadden het er eerder over dat er een goede aansluiting met het openbaar vervoer moest zijn, maar die is er hier niet of nauwelijks. Ook hadden we onze zinnen gezet op een huis van +- 40m2, om toch meer ruimte te hebben bijvoorbeeld voor een extra kamer. En een hele grote wens was dat de Tiny House in een bosrijk gebied zou komen te staan, maar we kunnen het hier niet per se “bosrijk” noemen. Maar aan de andere kant is het huisje enorm duurzaam, hebben we een grote tuin waar we alles mee kunnen doen wat we willen (waaronder zelf groente verbouwen) en voelt het huis ruimtelijk met de vele lichtinval. Dus toen we het zagen en voelden hoe het huisje aanvoelde, wisten we dat dit een geweldige stap was en een droomhuis als eerste Tiny House. En daar wonen we nu dus!

En we begrijpen je volgende vraag natuurlijk: Hoe is het dan om in een Tiny House te wonen? Daar schrijven we binnenkort de volgende blog over!
Je e-mailadres wordt niet weergegeven bij de post.